Πόλο - Εθνική ομάδα: Οργή για τη διαιτησία, αγωνία για την Διαμαντοπούλου

Όση προσπάθεια και να κατέβαλαν οι παίκτριες της εθνικής υδατοσφαίρισης γυναικών, μετά τη λήξη του δραματικού "μικρού" τελικού του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος της Ντόχα, την ήττα με 10-9 από την Ισπανία και την απώλεια του χάλκινου μεταλλίου, ήταν δύσκολο να κρύψουν τα συναισθήματά τους. Θλίψη για την απώλεια μίας μεγάλης διάκρισης, οργή για τα διαιτητικά σφυρίγματα, αγωνία για την κατάσταση της συμπαίκτριάς τους, Χρυσής Διαμαντοπούλου, που τραυματίστηκε -κατά τα φαινόμενα σοβαρά- στον ώμο.

Οι περισσότεροι στέκονται στην τελευταία φάση του αγώνα και την παράβαση 2μ. που καταλόγισαν οι διαιτητές σε βάρος της προωθημένης Ιωάννας Σταματοπούλου, δίνοντας την ευκαιρία στην Έλενα Ρουίθ να πετύχει το νικητήριο γκολ σε κενή εστία. «Παίρνω την ευθύνη να κατεβάσω την τερματοφύλακά μου στην τελευταία επίθεση, αυτό που σφυρίχτηκε πιστεύω ότι δεν θα σφυριζόταν στην Ισπανία ποτέ. Δεν επηρέαζε τη φάση. Ήταν ακραίο, ήταν πολύ άσχημο» δήλωσε η Αλεξία Καμμένου για την επίμαχη φάση, στην οποία με το γράμμα του κανονισμού οι διαιτητές φαίνεται να έχουν δίκιο.

Αυτό όμως που εξόργισε την ελληνική ομάδα, ήταν το γεγονός ότι οι διαιτητές δεν διέκοψαν το παιχνίδι μετά το σοβαρό τραυματισμό της Διαμαντοπούλου, η οποία σχεδόν λιποθύμησε από τον πόνο μέσα στο νερό. Με μεγάλη δυσκολία κατάφερε να βγει από τη γραμμή, ώστε να αντικατασταθεί από τη Σταματοπούλου, και ουσιαστικά η εθνική στο σημείο αυτό έχασε μία κατοχή (στο τελευταίο λεπτό της αναμέτρησης), αφού οι διεθνείς δεν ρίσκαραν να εκδηλώσουν επίθεση, με το τέρμα κενό. «Αυτό μας νοιάζει τώρα, είναι η κατάσταση της υγείας της Χρυσής. Ήταν εκπληκτική η εμφάνισή της, οι διαιτητές δεν σταμάτησαν καν το παιχνίδι εκεί, που είναι πάρα πολύ σημαντικό. Βλέπεις έναν άνθρωπο να πονάει. Εγώ είχα ένα τάιμ άουτ, ίσως έπρεπε να το πάρω εκείνη τη στιγμή, αλλά περίμενα οι διαιτητές να σταματήσουν το παιχνίδι. Δεν το έκαναν. Μεγάλο λάθος, άλλο ένα λάθος μεγάλο διαιτητικό» υπογράμμισε η Καμμένου, εκφράζοντας την ευχή το πρόβλημα της έμπειρης τερματοφύλακα να μην αποδειχθεί σοβαρό, καθώς «... στη ζωή υπάρχουν πιο σημαντικά από μια απόφαση του διαιτητή ή μία λάθος επιλογή ενδεχομένως».

Η ομοσπονδιακή προπονήτρια δήλωσε περήφανη για τις αθλήτριές της και τόνισε: «Υπερβάλλαμε εαυτόν, ανατρέψαμε το σκορ -τρία γκολ αν θυμάμαι καλά- απέναντι σε μία τεράστια ομάδα. Είχαμε τρομακτικά ψυχικά αποθέματα. Όμως η Ισπανία είναι μια μεγάλη ομάδα και έχει κερδίσει το σεβασμό όλων. Ήρθε η ώρα μας να κερδίσουμε και εμείς το σεβασμό όλων, τον αξίζουμε. Εδώ χάσαμε δύο μετάλλια (σ.σ. εννοεί την ήττα στον ημιτελικό από την Ουγγαρία και στον "μικρό" τελικό από την Ισπανία) που κατά τη γνώμη μου έπαιξαν μικρό ρόλο και άλλα πράγματα. Όμως πρέπει να μας κάνουν πιο δυνατές όλα αυτά. Η ομάδα έδειξε ότι μπορεί να αντιμετωπίσει τους πάντες με μια φοβερή απόδοση. Μέσα σε ενάμιση μήνα έχουμε καταφέρει πράγματα που δεν πίστευε κανείς για αυτήν την ομάδα. Το κεφάλι ψηλά, δουλειά πολλή να πάμε στην Ολυμπιάδα και να ξεπεράσουμε αυτά που συνέβησαν εδώ και που είναι άδικα, αλλά πρέπει να μας κάνουνε πιο δυνατές. Ένα τεράστιο ευχαριστώ σε όσους έχουν συμβάλλει για να φτάσει η ομάδα ένα βήμα παραπάνω και κυρίως στους συνεργάτες μου και τις αθλήτριές μου για αυτές τις στιγμές που μας δίνουν και που πραγματικά τις ευχαριστιέμαι να παίζουν έτσι».

Η Έλενα Ξενάκη με δυσκολία κατάφερε να ολοκληρώσει μερικές προτάσεις, μιλώντας αμέσως μετά τη λήξη του ματς στην ΕΡΤ. «Είμαι άδεια, δεν υπάρχουν σκέψεις. Με αυτή την ομάδα κατάφερα όσα δεν έχω καταφέρει σε όλη μου την καριέρα. Κατεβάσαμε τερματοφύλακα, όπως θα έκανε κάθε ομάδα στα επτά δευτερόλεπτα. Δόθηκε ένα σφύριγμα, το οποίο δεν μπορώ να κρίνω εγώ αν είναι σωστό ή όχι, και κάναμε ό,τι μπορούσαμε, αλλά δεν καταφέραμε να το αποφύγουμε. Στο σημερινό παιχνίδι ανατρέψαμε πολλές φορές το σκορ και αυτό δείχνει ότι η ομάδα έχει αλλάξει. Μόνο θετικά μπορούμε να σκεφτόμαστε. Με πονάει που χάσαμε το μετάλλιο και ο τρόπος που χάθηκε. Είμαι πολύ περήφανη για την ομάδα. Μακάρι αυτοί οι δύο μήνες να είναι μόνο η αρχή. Τα βλέμματά μας τώρα στρέφονται στους Ολυμπιακούς Αγώνες και στο να επαναλάβουμε όσα κάναμε. Έτσι είναι ο αθλητισμός, το οφείλουμε στους εαυτούς μας και στους Έλληνες, γιατί παίζουμε με το εθνόσημο».